Читать книгу Bu yay da belə keçdi̇ - Vahid Çəmənli - Страница 18

Dünyanın qəmini yığdım üstümə,

Bölməyə nə anam, nə nənəm qalıb.

Ayaqlar yoruldu,

Qollar yoruldu,

Yorulmaq bilməyən bir çənəm qalıb.

Atəşəm, alovam – edirdim güman,

Bilməzdim bu odu söndürər zaman…

Məni oxa basdı çox qaşı kaman,

Süzgəcə bənzəyən bir sinəm qalıb.

Hanı dağ vüqarım, hanı dağ eşqim?

O dəcəl baxışım, o şıltaq eşqim.

Çox verdin ömrümə kef-damaq, eşqim,

Zilimi tükətdin, quru bəm qalıb.

Ay Vahid, qış gəlib, hava ayazdı,

Bir saxla qələmi, nə yazhayazdı…

Tanrım qismətimi şəhərdən yazdı,

Kənddə gözü yolda bir sənəm qallb.