Читать книгу Әманәт = Завещание - Алсу Шанова - Страница 16

Чәчәк кибетләре бушаган…

Сөя бүген Казан да!

Мәҗбүр булган күрше бабай

Валентинка язарга.

Урамнардан парлар үтә,

Һәм мәхәббәт һәр чатта!

Бүген таңнан серенада…

Ләззәт җиденче катта!

Тын да алмый, кибетчеләр

Еллык планны үтәгән.

Сүгенә берәү чиратында –

Валентинка җитмәгән…

Ә мин чәчәкләр алмадым

Һәм алмадым бүләк тә.

Минем сөю сүздә түгел,

Минем сөю – йөрәктә!..

Сөюемне аңлаталмас,

Нинди бүләк алсам да.

Бер кочак чәчәкләр алып,