Читать книгу Mede-wete - Antjie Krog - Страница 10

’n verhaal

ons het ewe grootgeword op die plaas, soos mekaar

in die oggend was dit nog donkernag dan sien ek:

dan wag hy by sulke garingbome dan wag hy

dan speel ons daar ons skiet voëltjies ons ry perd

so skuif ons af skuif ons af spruit toe tot die oumies

met die kappie uitkom en roep soos Matjama was

so was ek ons eet pap uit een skottel eenuur

dan eet Matjama sy bordjie dan eet ek my bordjie

dan eet hy nie mooi nie dan bring die oumies hom uit

dan sit hy by my dan eet ons saam ek ken Matjama

goed goed soos ek my ken as daar ’n witmenskind

kom en hy wil speel dan hoor ons nie wat hy praat nie

Matjama ook nie Matjama verstaan ook nie

witkindertaal nie totlat hy skool toe gaan

toe is ons uitmekaar tot dan toe was ons

gelyk-gelyk toe gaan hy my goed verby

toe sê ’n ander baas: baas Willem soek jou

daar op Senekal by die kafee toe wag ek vir hom

maar ek was bang ek onthou hom nie mooi nie

wat ek goed onthou het was die strepie

Matjama het so ’n strepie bokant sy oog

van die ongeluk toe ons klein was

toe sien ek ’n man staan en ek sê skielik hard hier agter hom:

‘hii, dumela Matjama!’ toe sien ek nee, die man se kop ruk

toe lag hy en toe sien ek die strepie

toe sê hy hy gaan drou op ’n plaas en ek moet saamkom

ons moet bymekaar bly ons moet vir altyd saam wees

toe kom ek so bly ons saam tot vandag se dag toe

ek ken hom soos ek my ken as hy by die huis uitkom

dan sien ek hy is dranerig of kwaad maar een ding

hy hou nie van rusie nie hy kyk weg van baklei

en as hy praat dan hang die drane aan jou gesig

by die werf ek kyk melkery siek kallers hoenders

elke jaar was die huisie vol kuikens wat moet miere kry

bome snoei druiwe dreins maak en oopgraaf

ek slag skaap, bees, vark sandklip kan ek bou

ysterklip baksteen ceiling sit ek in houtvloer

ek sit dak op dryf kan ek al die jare ry ek

julle skool toe gaan haal meel as ek nie weet nie

kyk-ek kyk-ek so so dan sien ek dan doen ek

een ding wat my ongelukkag maak

is dat die werk wat ek ken het nie papiere nie

ek kan al die dinge doen maar papiere wys dit nie

nou is ek nie die Hendrik Sengapane Nakedi wat ek is nie

grond sal ek wil hê klein ek wil kan weet: mýne hier bly ek

hier bou ek sit ek op my plek groente plant en bome appelkoos

perske en ’n skaduboom Matjama se ma het my geleer ’n mens

moet ’n skaduboom hê maar een ding net: Matjama los ek nie

Matjama los ek die dag wat hy doodgaan of ek