Читать книгу Mede-wete - Antjie Krog - Страница 5

1werf s.nw.

1. Grond of terrein om ’n huis. 2. Oop plek waar aan skepe gewerk word.

Uit Ndl. werf (al Mnl. in bet. 1, voor 1598 in bet. 2). Ndl. werf is ’n afleiding van die

ww. werven, oorspr. in die bet. ‘draai’, en vandaar ‘beweging maak waardeur iets ingesluit

of omhein word’, soos in die geval van ’n werf.

As ek ’n man is,

dan moet ek ook ’n plaas hê;

As ek dan ’n plaas het,

dan moet ek ook ’n vrou hê;

As ek dan ’n vrou het,

dan moet ek ook ’n kind hê;

As ek dan ’n kind het,

dan moet ek ook ’n meid hê;

fragmente: Anoniem

‘Wouf’ – dis ’n blaffie van Jafta,

opskrikkend meteens uit sy sluimer,

want dáár in die muur het die hekkie

sy piepend geluidjie laat hoor,

en ower die werf kom langsaam

’n wandelaar aan in die paadjie.

Jan F.E. Celliers

Sy vertel die winde van die dans

en nooi hulle uit, want die werf is wyd en die bruilof groot.

Eugène Marais

die hele werf is vol van hom:

daar waar die ploeë blink,

daar sien ek die os-groot skadu roer

en hoor iets ysters klink.

N.P. van Wyk Louw