Читать книгу Mede-wete - Antjie Krog - Страница 14

om soos vroeër

om soos vroeër die Kroonstad/Viljoenskroonpad te vat

en nader aan die afdraai te hoor hoe rits my gewrigte los

hoe sidder my vel as ek by die plaaspad-middelmannetjie

oorskakel na tweede rat vir die kyk die kruie tot waar

die werf oopblaai in boord, bees, melk en klip die geflap

van bengels ganse en die spruitwatergeur van wilgers voor

mens die dubbelvoordeur binnestap – hoe gons vrydag-

skoonmaak, politoer en ysterklip as ek sonder klop

die klipgang op die hoor-af loop in julle aan’t vertelle

aan’t lagte aan’t koppies regsit in – ’n vignette aan die

groot eetkamertafel van ’n soort behaaglike akkoord

sonder omhaal skuif ek gewoon in op my plek en die

woord bevoorregting kom nie eens by my op as Ma

my koffie ingooi en my beveel om regop te sit Pa

die groen suikerpot aanskuif die beskuit en ek

sorgloos dieploos bloosloos deel in hierdie liefdesritueel

ag, ek verlang na my pa en my ma soos wat hulle was

daar aan die bopunt van die tafel voor in die kar

geselsend in die hoofslaapkamer en die wêreld deur hulle

in stand gehou volkoringheilsaam en onvernietigbaar

so het dit gevoel ek hardloop julle van agter-af in sit

my arms om julle skouers en loop in die warm wesend-

heid van julle knorrige gewetes loop liedswermend soos

ek eens geloop het as julle kind, julle wit batende kind

oor die uitgestrekte werf van leuens want kyk

’n heerskare was onder ons hak ’n gehaksel

wat bloei: ek dra met julle saam dit wat nou so

skeur uit ’n haag van bloed en bitter wraakgebroei