Читать книгу Mede-wete - Antjie Krog - Страница 7

na haar man begrawe is

het oorgrootouma Betjie van Middenspruit

hom laat opgrawe

en ’n ander kispak aangetrek

‘skielik verstaan ek dit’ sê my ma

‘ek dink aan niks anders as om

daar by die hoop grond te begin grawe

en aan te hou totdat ek by jou pa kom

tot by waar hy is en hom

aan sy skouers oplig

die onteenseglike daarheid van hom’