Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 69

урамнарга кич кергәндә,

җил төргәндә – сине, мине,

баш очында йолдызлана,

коңгызлана Аның иле…

дөнья җиргә яңа туган,

күзен ачкан сабый ише.

кайсыбызның өнедер бу,

кайсыбызның, белмим, төше.

белмим.

көләм!

кыңгыраулар

көлә ерак басуларда.

– алар, дисең, шундый наян,

һәм нәзберек – ачулана —

ялгыш кына орынсаң да…

кыңгыраулар —

Күгең төсе.

тып-тын гына эри бу кич,

биләвенә төреп

безне.

кичләр хәзер сиңа охшаш —

үзе сабый,

бакый үзе,

дөнья җиргә яңа туган:

тибрәп тора

ап-ак бүзе —

урамнарга кич кергәндә…

– томан, – дисең. —

көзге… томан…

мин кыңгырау сабагында —

өзелми…

чак эленеп торам.