Читать книгу Яңа гасыр тавышы / Голос нового века (на татарском языке) - Антология, Питер Хёг - Страница 84

Курка-курка бүген ике телсез,

Куллар болгый-болгый дөньясына,

Каһәр төшкән, диләр, әллә шунда

Тәгәрәгән инде дөньясы да.

Калтыранып кына җилне коча, күптән

Зинданнарда атмый калган таңнар.

Ярсып-ярсып канаган күңелне,

Белмим инде, хәзер кемнәр аңлар?

Кайтаваз да хәзер өзек-өзек,

Сызык-сызык булып сибелә.

Телсез заман яңа дәүләт төзи,

Миңа никтер шулай сизелә.

Телсез заман яңа дәүләт төзи,

Диварларны ватып-җимереп.

Үз яманын ямаулыкка төреп,

Манарадан аска төкереп.

Телсез заман яңа дәүләт төзи,

Артык теллеләрен үтереп.

Әнә анда минем яшьти ауный,

Караңгыдан туеп, исереп.

Алар анда яңа дәүләт төзи,

Яңа кояш элеп буш күккә.

Без үзебез акылдан шашканнар,

Һәм шашканнар никтер бик күпкә.

Нинди дәва язар безгә язлар,

Бу ясалма чирдән ни бирер?

Ике телсез, куллар болгый-болгый,

Үз ишләрен эзләп йөгерер.

Йөгерер дә алар сикерерләр,

Диңгез диеп, чиксез упкынга.

Телсез дөнья илсез дәүләт төзи,

Кәгазь дәүләт – яңа буынга.