Читать книгу Soekmekaar - Dana Snyman - Страница 5

Hier staan julle, Ma. Jy en Pa. En John. En Katrina. Ek het die foto in jul tuin op Ventersdorp geneem die dag toe John en Katrina getroud is. Dit moet in ’98 gewees het. Dit sou op ’n Saterdagmiddag gewees het.

Pa lyk of hy pas ná ’n middagslapie opgestaan het. Sy hare deurmekaar en sweterig. Sy hemp se boonste twee knope los. John se das is effe te kort geknoop. Jy wat Katrina, jul huishulp, met jou regterarm teen jou vasdruk, julle koppe naby aan mekaar. Met jou linkerarm, jou lam beroerte-arm, druk jy jou kierie teen jou vas, asof jy die kierie nooit weer nodig sal hê nie.

Jy en tannie Susan van langsaan het die trourok vir haar gemaak. Was dit nie vir jou ou dooie arm nie, sou jy die rok op jou eie gemaak het, weet ek.

Dit moet in die somer gewees het. Kyk hoe geil groei die struike in die bedding agter julle. Die grasperk se rand is netjies geknip. Pa was tog so erg oor daardie tuin van hom.

Bennet, Katrina se seun, het by my gestaan toe ek die foto neem. Hy het John en Katrina in sy sat Nissan Laurel by ons aangebring ná hulle in ’n kerk in Tshing, die township, getroud is. Ons moes die bruidspaar darem sien.

Ek was anderdag weer op Ventersdorp. Pa kry ’n oorval as hy moet sien hoe dit nou by daardie huis gaan. Die sypaadjie is vol onkruid en rommel, die munisipaliteit maak nie meer die dorp se sypaadjies skoon nie. Die huis se dak en mure dop af, en in die jaart staan ’n stukkende Dreyer-boormasjien uit die jaar toet.

Waar julle vier op die foto staan, groei die gras nie meer nie. Dis nou net ’n dor stukkie aarde. Die nuwe mense gooi nie nat nie, en die erf is met ’n tralieheining toegemaak. By die hek blaf ’n pit bull.

Al vier van julle op die foto is al dood, maar ek kyk na julle en klou vas aan wat ek sien, Ma.

Kyk hoe glimlag Pa. Pa, die predikant, wat ’n jaar of drie voor die foto geneem is nog hoofkapelaan van die AWB was.

John het drie dae ’n week in tannie Kemp straatop se tuin gewerk. Ek weet nie wat John se van was nie. Hy het my eenkeer vertel hoe ’n man hom van Klerksdorp af in sy motor se kattebak laat ry het omdat die man gesê het hy stink.

Kyk hoe glimlag John. Daardie roos in sy lapel is waarskynlik een van Pa se rose. Kyk hoe liefderik druk jy jou kop teen Katrina s’n vas.

Jy en pa, julle twee, uit die grootdorp; hulle twee uit Tshing. ’n Leeftyd se soekmekaar tussen julle, by ’n huis wat se tuin nou verdor is en waar ’n pit bull by die hek blaf.

Hulle was daardie middag nie lank daar nie, onthou ek. Ek verbeel my jy het ’n lemoenkoek gebak – jou lemoenkoek was die beste, altyd met die grenadellapitjies in die icing bo-op – om vir hulle saam te gee.

Toe is Bennet weer met hulle daar weg in sy gedaan Nissan Laurel.