Читать книгу Laatste verzen - Gezelle Guido - Страница 13

Waar gaat hij heen, dien ’t herte mijn

bemint? In welke handen,

gevallen, moet hij leed en pijn

gedoogend en verdragend zijn,

o schand der schanden?

Gebonden zie ’k hem henengaan,

gevonnist en verwezen aan

den galgeboom te sterven!

o Gij, die God zijt, laat gij nu

uw’ kinderen onterven

van ’t hemelsch licht? – Wij volgen u,

want, daar gij gaat en zal, gewis,

bedriegen ons de duisternis.