Читать книгу Laatste verzen - Gezelle Guido - Страница 16

Wach-arme, ik, in Jeruzalem u zoekende, eer veel jaren,

en vond u na drie dagen maar, bij de oude kerkleeraren;

ik vinde u heden al te ras,

en ’t eerste lang verlies mij nooit zoo leed en was

als dit, wanneer gij mij, hervonden, vaart verloren!

Mijn kind, mijn uitverkoren,

mijn herte kent, mijn ooge u niet,

die, moe van weenen, schemerziet,

en doolt, op uwe schreden!

Waar gaat gij heengetreden?

Komt hier! mijn alderliefste kind,

en zelve uws zelfs vrouw-moeder vindt! —

Doch neen: aan ’s Vaders wil, die u mij heeft geschonken,

blijft gij, blijve ik geklonken!