Читать книгу Best Books Studiewerkgids: My Japan - Hettie van Zyl - Страница 16

Die term “selfsny” is ’n onderafdeling van selfbesering, wat ten doel het om jou liggaam te beseer deur jouself te krap, te sny of ernstige brandwonde aan jouself toe te dien. Die doelwit van die beserings is nie altyd ’n poging tot selfmoord nie (nonsuicidal self-injury of suicidal self-injury), maar ’n ongesonde manier om emosionele pyn, intense woede en frustrasie te probeer beveg. Die persoon poog om uiting te gee aan gevoelens wat hy of sy nie in woorde kan uitdruk nie.

Hoewel selfsny kortstondige kalmte bied, ervaar die persoon skuldgevoelens en die emosionele pyn keer telkens terug. Dié soort gedrag kan aggressiewer raak en selfs lei tot die dood.

Die oorsake van selfsny is hoofsaaklik emosioneel van aard. Die persoon voel dalk waardeloos, eensaam en paniekerig. Die persoon ervaar skuldgevoelens en verwerping. Die persoon mag dalk sy- of haarself haat en dalk verwarrende gevoelens oor sy of haar seksualiteit hê. Deur hom- of haarself te sny, voel dit vir die persoon hy of sy beheer het oor sy of haar liggaam en lewensomstandighede. Die waarheid is dat hy of sy net een pyn vir ’n ander verruil deur innerlike gevoelens op ’n uiterlike manier te wys.

Simptome van selfsny is onder meer: littekens, vars snywonde, die dra van langmou-kleredrag, gedragsafwykings, ’n hopelose selfbeeld en ’n soeke na identiteit.

Die gedrag lei gevolglik daartoe dat die persoon skaam en skuldig voel. Daar kan ook infeksies in die wonde plaasvind. Permanente letsels word nagelaat en sonder behandeling kan die persoon ernstige gedragsafwykings toon of neig tot selfdood.

Persone wat aan die afwyking ly, moet met iemand praat wat hy of sy vertrou of vir sielkundige behandeling gaan om onverwerkte emosies te beheer en van die oorsaak van die probleem ontslae raak.