Читать книгу Ingrid Jonker Versamelde Werke - Ingrid Jonker - Страница 14

By vriende is ons goeie kritici

oor Boesmankuns, Picasso en Medici

maar ons is stil wanneer ons saam

oor skottelgoed en opwaswater staan

Ek word nog van ’n jonger man bewus

wanneer ons smiddags op besoek uit is

Ek wil sy hande en sy mond aanraak

die somer in sy oë sien ontwaak . . .

Maar by die huis gooi ek my lyfband neer

en gaan die kinders in die straat aankeer

En eindelik ontwar ek Sondagnag

die antwoord waarop ek al huiwerend wag

toe ek gelate in jou arms rus –

dat ek noodwendig altyd onbewus

van jou deur alle jare sal moet wees

want ons is een, een liggaam en een gees.