Читать книгу Duet - Johan Ferreira - Страница 18

Vele hande, ligte werk

2 Korintiërs 12:9 – My genade is genoeg vir jou, want my krag kom juis in swakheid tot volle verwesenliking. (NLV)

Teen drieuur word ons wakker. Ons wil vieruur in die pad val terug huis toe. Ons het reeds die aand vantevore alles wat nodig is, gepak. Nou is dit net opstaan en inlaai. Ons maak vir oulaas die strandhuis se deure en vensters dig toe tot ons volgende kuier.

Vir die pad het ek flessies koffie en toebroodjies gepak. Ook die varsgebakte pasteitjies wat ons gister by die deli op Bathurst gekoop het. Dis meer as 1 000 kilometer huis toe en ons wil so min moontlik langs die pad stop.

Johan bestuur, soos die gewoonte is, die eerste stuk van die pad. Dis volmaan toe ons by ons strandplekkie wegry en ons die Vader vir genade en beskerming vir die langpad vra. Ek raak kort duskant Oos-Londen aan die slaap. Teen die tyd wat ek weer wakker word, skyn die eerste lig oor die veld. Ons hou vinnig vir brandstof in Aliwal-Noord stil. Daar’s ’n byt in die helderblou oggendlug.

Francois, ons oudste, neem hiervandaan die stuur. Ek neem my plek in op die agterste sitplek. Johan sit voor langs ons kind. By Ventersburg hou ons stil om bene te rek en ’n koeldrank te koop. Vir die laaste stuk van die pad skuif Johan na agter om hopelik ’n uiltjie te knip en is dit my beurt om die laaste stuk van die pad huis toe te bestuur.

Spanwerk is noodsaaklik – so maak julle die las sommer ligter. Wat kan jy doen om jou maat se lewe makliker te maak?

Here, help ons om die stuur van ons lewe aan U oor te gee – en nie kort-kort terug te gryp nie. Amen