Читать книгу Офыкларга карап… = Гляда в даль - Кадыйр Сибгатуллин - Страница 25

Баш киемен талап исә җилләр,

пәри тузан ташый туена.

Яшьнәп торган агачлардан өзелеп,

яшел килеш яфрак коела.

И дөньяның нурсыз мизгелләре,

и кайгыра торган сәгатьләр…

Кеше күбрәк үлә торган саен

туа тора мәллә сәбәпләр?!

Күрәчәкне инде күрмәгәнме,

түзмәгәнме инде кешелек?!

Җир күтәргән афәтләрне салсаң,

күкләр төшәр иде ишелеп!

Ай!

Хәвефле исә әле җилләр…

Җил исәр дә туктар, дисеңме?

Искән саен искә төшерә бит

истән чыкмый торган исемне.

Йә бер илдән,

     йә бер илдән әле

«сугыш» сүзен алып исә җил.

     Безгә – исем,

безгә – атамалар,

кемнәргәдер – газиз

     Туган ил.

Радиолар йөзләп,

     меңләп саный…

Бер булса да –

     кеше саны бит!

Кайгырмыйча эт җирләмәс заман…

Кем булса да –

     кеше җаны бит!

Аһ-зарлары безгә килеп тора,

әйтерсең бу –

     безнең кайтаваз.

Йә берсенә,

     йә берсенә ел да

канлы яшьләр булып кайта яз.

Баш киемен талап исә җилләр.

Сал башыңнан, ди күк тоела.

Тагын кайда яшьләр үлә икән?..

Яшел килеш яфрак коела.