Читать книгу Офыкларга карап… = Гляда в даль - Кадыйр Сибгатуллин - Страница 35

Куймаганнар сине минем өчен.

Мин дә килмим сине күрергә.

Ә шулай да

     миңа гына карап

янасыңдыр кебек күренә.

Ияләшеп киттем бугай сиңа.

Бүтәннәр күк мин дә дивана.

Пароходлар өчен куелсаң да,

яктырт инде, әйдә, миңа да.

Гомер буе шулай ялгышабыз,

гомер буе шулай бутыйбыз.

Кирәкләрне узып китәбез дә

кирәкмәгән төштә туктыйбыз.

Мин күптәннән беләм:

утлар белән

     шаярырга артык ярамый.

…Яр буена чыгып баскан саен,

түзә алмыйм сиңа карамый.

Синең өчен янмый ул, дисәләр,

ышана алмам инде үзем дә.

Дәшеп торган ерак бер ут булып

күренәсең минем күземә.

Сиңа карап ашкынып та куям…

Алып китәр сыман аяклар.

Китеп барыр идем,

     кайта алмам, –

синнән ары тагын маяк бар.