Читать книгу Пьесалар / Пьесы - Карим Тинчурин - Страница 34
Зар
Икенче пәрдә
VII күренеш
ОглавлениеӘүвәлгеләр һәм Дәббәтеларз.
Дәббәтеларз.
Мин дә монда артык калмыйм. Сезнең белән
Җиргә күчәм, тигезлекне эзләр өчен.
Нәләт үлек оҗмахтагы җинаятькә!..
Газазил груһы.
Нәләт үлек оҗмахтагы җинаятькә!..
Дәҗҗал груһы.
Нәләт сезгә, мәлгуньнәргә!
Гaзaзил.
Бер көн килер, кодсиятен, бөтен барын
Көл итәрбез, көрсиләрен, тәхетләрен.
Бер көн килер, нәләт камыты сезне буар,
Тик шул чакта хәят нуры шат ялтырар.
Көчле хәят, дәртле хәят, нурлы хәят!
Оҗмахлардан өстен торган ирекле хәят!
Газазил груһы.
Оҗмахлардан өстен торган ирекле хәят!
(Оҗмахны ташлап чыгалар.)
Дәҗҗал груһы.
Нәләт, нәләт, нәләт!
Ахыргы сүзләрне әйткәндә, күк күкри. Куркынычлы авазлар, быргы тавышлары оҗмахны ду китерә. Оҗмах караңгыланып, төссез, җансыз калган шикелле була.
Пәрдә төшә.
