Читать книгу Татар баянчылары - Коллектив авторов, Ю. Д. Земенков, Koostaja: Ajakiri New Scientist - Страница 7

Оркестрга кушыла алуың да,

бәлки, сиңа шактый мактаудыр…

Ә мин сине олылыймчы, тальян,

чак-чак кына башка яктан бер.

Синең бөеклегең һәр кешенең

тавышына кушыла алуда,

кушылгач та биектән дә биек,

тирәннән дә тирән калуда.

Җир яшелдә чакта син – кулларда,

син кулларда – инде Җир актан.

Хатын-кызга әнә кушыласың,

җырлашасың әнә ир-атка…

Елаганны күз-яшь сазлыгыннан

коткарасың, тартып аласың,

куанычтан шашып биегәнне

исәрлектән йолып каласың.

Борчылганга син тынычлык бирдең,

хәсрәтленең моңын киметтең,

өмете сүнгән сиңа кушылдымы –

кабынды да китте өмете.

Син картларга ерак яшьлекләрен

бервакытка тордың кайтарып…

Ә яшьләрнең гашыйк йөрәкләрен

иң карт давыл булып актардың.

Шәһәр торагында яңгырыйсың…

Окопларда күпме янгансың…

Син һәр үткән буын кебек иске,

килгән буын кебек яңа син!

Бөеклегең, тальян, – һәрбер чорга,

һәрбер җырга кушыла алуда,

һәрвакытта кеше тавышы белән

бертуган моң булып калуда!