Читать книгу Medycyna estetyczna - Группа авторов - Страница 38

Skóra to struktura pełna wzajemnych zależności i powiązań funkcjonalnych. Macierz skóry właściwej odpowiada za prawidłowe funkcjonowanie fibroblastów, tworzenie w odpowiednich ilościach proteoglikanów, kolagenu i elastyny. Produkcja fibroblastów jest zróżnicowana w zależności od wieku komórki. Proteoglikany, do których należy m.in. kwas hialuronowy i kolagen siateczkowy (typu III), produkowane są wyłącznie przez młode fibroblasty. Elastyna natomiast jest odpowiedzialna za sprężystość skóry.

Znamy wiele typów kolagenu, jednakże wpływ na stan skóry mają dwa: kolagen siateczkowy (typu III) i włóknisty (typu I). Dla tworzenia się obu typów kolagenu (I i III) istotna jest stymulacja kolagenu. Kolagen włóknisty typu I, czyli ten, który znajduje się w bliznach, odpowiedzialny jest za procesy odbudowy. Kolagen siateczkowy odpowiada za jakość i jędrność skóry. Można powiedzieć, że ilościowy stosunek kolagenu typu I do III jest wykładnikiem młodości skóry, im jest ona biologicznie młodsza, tym więcej jest form siateczkowych.

Fibroblasty produkują kolagen włóknisty typu I pod wpływem stymulującego działania stanu zapalnego na receptory CD39 i CD40 z uwolnieniem TGF-beta. Typ III kolagenu, czyli siateczkowy, jest natomiast syntetyzowany przez stymulację receptora CD44.

Działanie rewitalizujące na skórę ma za zadanie wpłynąć na produkcję nowego kolagenu i tkanki łącznej. Klinicznie przejawia się to poprawą elastyczności i napięcia oraz zwiększeniem jędrności skóry. W medycynie estetycznej znanych jest wiele metod rewitalizacji skóry. Mogą to być techniki iniekcyjne, jak mezoterapia osoczem bogatopłytkowym (platelet rich plasma, PRP), kwasem hialuronowym, kwasami nukleinowymi, kwasem polimlekowym oraz karboksyterapia. Mogą to być też inne techniki, takie jak użycie laserów czy fal radiowych. Nie wszystkie te techniki mają działanie równoważne, ale wziąwszy pod uwagę ich liczbę, można wybrać metodę optymalną dla danego pacjenta.

Ze względu na stosunkowo krótką obecność nici PDO na rynku europejskim liczba badań klinicznych ich dotyczących jest niestety znikoma, a trudno wyrobić sobie obiektywną opinię, mając do dyspozycji pojedyncze doniesienia. W dotychczas opublikowanych badaniach zauważono, że polidioksanon pobudza w tkankach proces neokolagenezy, czyli stymuluje produkcję nowego kolagenu. Dodatkowo jego działanie stymulujące na fibroblasty powoduje pobudzenie syntezy elastyny – białka odpowiedzialnego za sprężystość i elastyczność skóry. W badaniach in vivo stwierdzono również, że działanie polidioksanonu powoduje syntezę naturalnego (endogennego) kwasu hialuronowego.

W kolejnym opublikowanym wstępnym badaniu stwierdzono, że histologicznie obserwuje się w ciągu roku powstawanie nowego kolagenu, ale jest to przede wszystkim kolagen typu I. Daje on klinicznie bardzo dobry efekt poprawy wyglądu skóry, ale nie jest to efekt rewitalizacji skóry, za którą odpowiedzialny jest kolagen typu III. W badaniach follow-up po 18 miesiącach zaobserwowano również histologiczne cofanie się zmian po rozpuszczeniu stymulatora, jakim była nić. Zanikanie efektu w badaniach histologicznych z jednej strony świadczy o odwracalności zmian i ich nietrwałości, z drugiej strony jest też wentylem bezpieczeństwa, że nie powstają zmiany nieodwracalne. Autorzy badania wyraźnie zaznaczają, że są to badania wstępne, które będą wymagały potwierdzenia.

Niestety rzetelnych badań klinicznych na temat nici prostych PDO jest jeszcze ciągle bardzo mało, ale kliniczne efekty stosowania nici PDO, również te po roku czy dwóch, są dobre. Najdłuższe doświadczenie z nićmi PDO mają lekarze medycyny orientalnej, którzy nie publikują swoich wyników w medycznym piśmiennictwie naukowym. Biorąc więc pod uwagę dobre wyniki kliniczne i zbyt mało danych histologicznych, z równoczesną przemijalnością rezultatów w histologii, co też świadczy o bezpieczeństwie metody, warto rozważyć ją jako jedną z terapii stosowanych w medycynie estetycznej, np. łącząc ją z innymi potwierdzonymi technikami rewitalizującymi. Bardzo dobrze sprawdzają się też nici proste w połączeniu z haczykowymi i wypełniaczowymi w liftingu twarzy i szyi. Wprowadzamy je wtedy w linię żuchwy, w newralgiczne obszary w okolicy bruzd nosowo-wargowych i na granicy skóry owłosionej (ryc. 7.11).

Rycina 7.11

Lifting twarzy przy użyciu nici; na niebiesko zaznaczono długie nici haczykowe, na fioletowo – nici proste.