Читать книгу Deur ruite van die reis - Melanie Grobler - Страница 18

Aarselend loop sy verby die hoop sneeu

en is skielik in ’n rustelose droom

in die bitter lig en die dreunsang van ’n sandstorm

in ’n boomlose land

in ’n stoppelland van sand wag ek op Akhmatowa

toe sy my regterhand neem om my vingers

terug te snoei, lei sy my van put na put

na die as van ’n vuurwerk van lank gelede

in die nanag betas ons lomerige oë

die Bedoeïenemaan, maar naglopers waarsku ons

om nie die bloedmaan te vertrou nie

om in sy vlamme te staan smoor die verbeelding

eensaam maar vol poësie hoor ek die donker wind

wat deur die tamarind se takke tuimel

laat my tog net een keer weer in die helder wond

van die gedig op die vuur van Akhmatowa wag.