Читать книгу Deur ruite van die reis - Melanie Grobler - Страница 4

Dis waar die landskap kom om te sterf

waar die verlate wind aanhoudend kla

in die broeiende bloekombos

dis waar die koue maan snags versteen

aan die koue horison van oerdrome hang

in die vooroorgeboë en halsstarrige stilte

van die nag hoor ons die kastraat se hoë stem

deur die voorvaderlike begraafplaas swerf

nagvalkies bewe in die versadigde lig

van die melkweg en swartkraaie tuimel

deur die donker lading sterre

verby die punt van middernag

maar hier in my middeljare neem lomp

weerligvoëls my na die donker bronne

onder die denke, na gate in die grond

na grotte vol swerms geheime

ek die donkeroog-kartograaf

van familieverjaardae en doodsdae en doopdae

kom by die deur wat langsaam oopmaak

dan trap ek diep in die opdrifsels van sneeu

die soutwater van lang wintersmaande.