Читать книгу Einführung in die Praxis der Strafverteidigung - Olaf Klemke - Страница 104
На сайте Литреса книга снята с продажи.
Anmerkungen
Оглавление[1]
Pfeiffer DRiZ 1984, 342.
[2]
BGHSt 38, 345, 347.
[3]
BGHSt 29, 99.
[4]
OLG Frankfurt StV 2001, 407.
[5]
Meyer-Goßner/Schmitt Rn. 1 vor § 137 m.w.N. aus der Rspr.
[6]
BGHSt 38, 345, 349.
[7]
BGH StraFo 2006, 284 m.N.
[8]
Eingehende Kritik hieran übt Wohlers StV 2001, 420 ff.
[9]
Beulke/Swoboda Strafprozessrecht Rn. 150; Beulke/Ruhmannseder Rn. 14.
[10]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 14 a. E.
[11]
Statt vieler: Ostendorf NJW 1978, 1345 ff.; Gatzweiler StV 1985, 248 ff.; Bernsmann StraFo 1999, 226 ff.; Scholderer StV 1993, 228 ff.
[12]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 19.
[13]
Beulke Strafbarkeit Rn. 178 m.w.N.
[14]
BGHSt 2, 375, 378.
[15]
Krekeler NStZ 1989, 146, 148: Allerdings ist Krekeler inkonsequent. Er will von der Strafbarkeit nur den „stimulierungsneutralen“ Rat ausnehmen.
[16]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 35.
[17]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 29 m.w.N.
[18]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 36: Information über Straflosigkeit der Flucht zulässig.
[19]
OLG Frankfurt/M. NStZ 1981, 144.
[20]
BGHSt 29, 99, 103; 18, 369, 371.
[21]
Beulke/Swoboda Strafprozessrecht Rn. 160 m.w.N.; Beulke/Ruhmannseder Rn. 42–44.
[22]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 42.
[23]
Dahs Rn. 54.
[24]
BVerfG StV 2006, 522.
[25]
Pfeiffer DRiZ 1984, 341, 348.
[26]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 87; Jungfer StV 1981, 100; OLG Frankfurt/M. StV 1981, 28.
[27]
BbgOLG StV 2008, 66 ff.
[28]
BGHSt 46, 53 f.
[29]
BGHSt 38, 345, 350.
[30]
BGHSt 4, 327; 46, 53, 60 f.; Beulke/Ruhmannseder Rn. 93 f.
[31]
BGHSt 38, 345, 350f.; 46, 53, 61.
[32]
BGHSt 4, 327; 46, 53, 61.
[33]
BGH NStZ 1983, 503.
[34]
BGHSt 29, 99, 107.
[35]
BGH JR 1984, 299.
[36]
BGH NJW 2009, 2690 m. Bspr. Ruhmannseder NJW 2009, 2647.
[37]
BGH StV 2000, 427.
[38]
BGH StV 2000, 427, 428.
[39]
BVerfGE 76, 171, 193.
[40]
BVerfGE 61, 1.
[41]
BVerfGE 90, 241.
[42]
BVerfGE 93, 266, 289.
[43]
BVerfGE 93, 266, 289.
[44]
BVerfGE 93, 266, 286.
[45]
BVerfG NJW 1992, 2815, 2816.
[46]
BVerfGE 93, 266, 289.
[47]
BVerfGE 90, 241.
[48]
BVerfGE 90, 241.
[49]
BVerfGE 61, 1.
[50]
BVerfG NJW 1992, 2815, 2816.
[51]
BVerfG NJW 1992, 2815, 2816.
[52]
BVerfGE 93, 266, 289.
[53]
BVerfGE 90, 241.
[54]
BVerfGE 90, 241.
[55]
BVerfGE 90, 241.
[56]
BVerfGE 90, 241.
[57]
BVerfGE 90, 241.
[58]
BVerfGE 61, 1.
[59]
BVerfGE 90, 241.
[60]
BVerfGE 61, 1.
[61]
BVerfGE 90, 241.
[62]
BVerfGE 90, 241.
[63]
BVerfG StV1999, 532.
[64]
BVerfG StV1999, 532.
[65]
BVerfGE 76, 17.
[66]
BVerfG StV 1991, 458.
[67]
KG StV 1997, 485, 486.
[68]
Wohlers StV 2001, 420.
[69]
Wohlers StV 2001, 420.
[70]
Beulke/Ruhmannseder Rn. 315; Fischer § 193 Rn. 28a m.w.N.
[71]
Fischer § 193 Rn. 28 m.w.N.
[72]
BGH NJW 2009, 2690.
[73]
BGH NJW 2009, 2690; vgl. auch Ruhmannseder NJW 2009, 2647, 2648 f.
[74]
Vgl. jedoch „Maulkorbentscheidung“ (Zur üblen Nachrede durch einen Verteidiger, der einen gerichtlichen Beschluss kritisiert) AG Würzburg Urt. v. 29.9.2012 – 103 Cs 701 Js 19849/11.
[75]
Dahs Rn. 36.
[76]
Malek Rn. 19.
[77]
Die Entgegennahme des Honorars ist als „Sich-Verschaffen“ unter den objektiven Tatbestand des § 261 Abs. 1 StGB zu subsumieren.
[78]
HansOLG NJW 2000, 673 ff.
[79]
Barton StV 1993, 156, 159 ff.
[80]
Wohlers StV 2001, 420 ff.; Kulisch StraFo 1999, 337.
[81]
Kempf Gutachten für den Strafrechtsausschuss des DAV, 1999.
[82]
Hamm NJW 2000, 636 ff.
[83]
Bernsmann StV 2000, 40, 43.
[84]
BGHSt 47, 68.
[85]
BVerfGE 110, 226 ff. = NJW 2004, 1305 ff.
[86]
Ausführlich zum Verteidigerausschluss Beulke/Ruhmannseder Rn. 514 ff.
[87]
BVerfGE 34, 293 ff.
[88]
HK-Julius/Schiemann § 138a Rn. 1 m.w.N.; Meyer-Goßner/Schmitt § 138a Rn. 1.
[89]
So auch HK-Julius/Schiemann § 138a Rn. 3.
[90]
BGHSt 15, 306, 309.
[91]
Vgl. die statistischen Angaben von HK-Julius/Schiemann § 138a Rn. 2 m.w.N.
[92]
Meyer-Goßner/Schmitt § 138a Rn. 10 m.w.N.
[93]
BGH StV 1993, 227; Meyer-Goßner/Schmitt§ 138a Rn. 11 m.w.N.
[94]
HK-Julius/Schiemann § 138a Rn. 5 m.w.N.; a.A. BGH StV 1993, 227 (m. abl. Anm. Scholderer); StV 1996, 470; Meyer-Goßner/Schmitt § 138a Rn. 14 m.w.N.
[95]
HK-Julius/Schiemann § 138c Rn. 4 m.w.N.; OLG Düsseldorf StV 1998, 64 f.; Meyer-Goßner/Schmitt § 138c Rn. 9 m.w.N.
[96]
Meyer-Goßner/Schmitt§ 138d Rn. 1 m.w.N.; HK-Julius/Schiemann § 138d Rn. 1 m.w.N.
[97]
HK-Julius/Schiemann § 138d Rn. 1.
[98]
HK-Julius/Schiemann § 138d Rn. 3 m.w.N.
[99]
BGHSt 28, 116; Meyer-Goßner/Schmitt § 138d Rn. 7 m.w.N.
[100]
HK-Julius/Schiemann § 138d Rn. 3 m.w.N.