Читать книгу Über die Grundlehren der Glaubenswissenschaft - Origenes - Страница 34

Der Letzte, der uns von dem Daseyn und dem Inhalte des griechischen Textes περι Αρχων Kunde gibt, ist Photius (bibl. cod. 8.), welcher (cod. 117.) auch von einem Anonymus spricht, der eine Vertheidigung des Origenes in 6 Büchern geschrieben („φησι μηδεν αυτον [Or.] κατα δοξαν εσφαλθαι περι της τριαδος“ — „er sey nur im Kampf gegen den Sabellianismus [??] zu weit gegangen“) und Stellen aus dieser Schrift aushebt, die auf π. Α. Bezug haben. — Photius sagt (c. 8.) ανεγνωσθη Ωριγενους το περι Αρχων λογοι δ’ων ο μεν πρωτος περι πατρος και υιου και αγιου πνευματος· εν ῳ πλειστα βλασφημει, τον μεν υιον υπο του πατρος πεποιησθαι λεγων, το δε πνευμα υπο του υιου· και διηκειν μεν τον πατερα δια παντων των οντων, τον δε υιον μεχρι ων λογικων μονον, το δε πνευμα μεχρι μονον των σεσωσμενων. Λεγει δε και αλλα παραλογωτατα και δυσσεβειας πληρη· μετεμψυχωσεις τε γαρ ληρῳδει και εμψυχους τους αστερας, και ετερα τουτοις παραπλησια. Εστι δε ο μεν πρωτος μυθολογουμενος λογος περι πατρος και, ως εκεινος φησι, περι χριστου, και περι πατρος και, ως εκεινος φησι, περι χριστου, και περι αγιου πνευματος, ετι και περι λογικον φυσεων. Ο δε δευτερος περι κοσμου και των εν αυτῳ κτισματων· και ετι, οτι εις νομου και προφητων και οτι ο αυτος παλαιας και καινης διαθηκης θεος· και περι της του σωτηρος ενανθρωπησεως· και οτι το αυτο πνευμα εν Μωσει και τοις αλλοις προφηταις και αγοις αποστολοις· ετι περι ψυχης, περι αναστασεως, περι κολασεως, περι επαγγελιων. Ο δε τριτος περι αυτεξουσιου, πως ο διαβολος και αι αντικειμεναι δυναμεις, κατα τας γραφας, στρατοσιον τῳ ανθρωπινῳ γενει· οτι γενῃτος ο κοσμος και φθαρτος, απο χρονου αρξαμενος· Ο δε τεταρτος περι τελους· οτι θειαι αι γραφαι· τελος, οπως δει αναγιγνωσκειν και νοειν τας γραφας.

Die Eintheilung nach den 4 Büchern stimmt bis auf das letzte mit der rufin. Uebersetzung überein, welche den Abschnitt vom Weltende (περι τελους) gewiß mit Recht noch zum dritten zählt. Einige Kapitel am Ende des ersten Buchs hat Photius unter φυσεις λογικαι zusammengefaßt. Im Uebrigen ist seine Kapitel-Eintheilung sehr genau und ohne Zweifel die ursprüngliche.

Seit Photius († 891) findet sich keine Spur mehr von dem Urtexte dieses Werkes. Daß derselbe in einigen Bibliotheken noch vorhanden sey, behauptet zwar Andreas Rivetus (crit. sacra II, 12.) und Gale, welcher sich (nach Cave hist. litt. I, pag. 120) auf Nikl. Fuller (misc. sacr. 4, 13.) beruft; dieser meint aber wahrscheinlich nur die Fragmente, und Huet versichert, daß er in Frankreich, Italien, Deutschland und Spanien vergeblich nachgeforscht habe.