Читать книгу 101 Bakgat maniere - R.R. Ryger - Страница 16

Alleen in my woonstel. Die son is besig om teen die gordyn te druk toe ek wakker word, en Maria is weg. Daar is net die glas waaruit sy gedrink het en haar droë sweet op my lyf.

Ek gaan vind haar dadelik weer in die tydskrif, en beleef weer ons nagtelike kontak. Toe gaan bad ek.

Buite is dit nog steeds koud. Ek staar by die venster uit en wonder oor Maria. Waarom het sy geloop sonder om te groet? Sy kon darem ’n nommer gelos het. Was ek vir haar net ’n one night stand?

En Duane. Geen boodskap nie. Ek raai maar hy is terug Kaapstad toe. Maar dalk is hy net iewers by vriende uitgepass. Sy selfoon is af.

Nee, hy sou nie nou al teruggegaan het Kaapstad toe nie. Ek moet hom nog betaal.

Ek kyk na my e-pos. Junk-kak. En ’n pot snot oor porno. En paranoia van Jacques Olivier:

Pasop! Satanisme is maar net nog een tentakel van die Illuminati. Onthou, Illuminati beteken “die ingeligtes” of “draer van die lig”, wat na Lucifer of Satan verwys. Die persone wat Satanisme en sulke organisasies beheer, druk vir dieselfde ding – ’n Een Wêreld Orde, met hulle aan die bopunt om die wêreld te neem na slawerny en fascisme! Party van hulle is aliens en ander kry hul bevele van aliens!

Ek sien Jacques is weer op een of ander trip oor sy Sumeriese geskrifte. Die Broederbond van die Slang.

“Die mens is deur drakoniese aliens geskep,” het hy my eenmaal vertel toe ons, verbasend genoeg, mekaar van aangesig tot aangesig aangekyk en bier gedrink het. “Die aliens het na hierdie planeet gekom om ons goud te gryp. Maar die blêddie bliksems was lui, of miskien het hulle papperige vingertjies gehad en kon hulle nie grawe vashou nie. So, een van hulle wetenskaplikes, ’n meneer genaamd Ea, het ons geskep. Ons is ’n mengsel tussen ’n primitiewe vorm van lewe van die aarde en die blêddie aliens!”

“Wat vertel meneer my nou?” het ek sarkasties gegrinnik.

“Ja! Ons voorvaders het as slawe gewerk en kon nie babas kry nie. Toe voel Ea sleg en vertel sy skepping die waarheid. En die waarheid is dat elke individu ’n gees is wat in ’n liggaam gehuisves word en dat elke gees voortleef wanneer die liggaam sterf!”

Sy dringendheid het my bekommerd gemaak. Ek het teruggesit in my stoel, en net my een wenkbrou gelig. Dit het hom skynbaar verder aangehits.

“Ja! Ja! Ea se base was natuurlik die moer in vir hom, want hy het ’n blêddie revolusie begin, en hy is hierheen gedeporteer vir ewig en altyd. Maar die Broederbond van die Slang leef voort … BEHALWE DIE BROEDERBOND IS DEUR DIE BLÊDDIE ALIENS GEÏNFILTREER!”

Ek het iets gemompel van “daar is soveel teorieë, ’n mens weet nie watter een om te glo nie,” en het vir ons nog ’n bier uit die yskas gaan haal.

Jacques se probleem was dat hy nog altyd te maklik op loop gegaan het met iets. Die grootste deel van die tyd is hy ’n Christen wat in Jesus Christus en God die Vader glo, maar dan hoor hy weer iets anders en raak die kluts kwyt.

En daarmee bedoel ek dat hy dan die nuwe teorie vir ’n dag aanhang, of ’n week, ’n maand, soms selfs ’n jaar of wat, voor sy Jesus-geïndoktrineerde brein weer skuldig begin voel en hy dramaties op sy knieë val en sy sondes bely, en dan is hy vir minstens ’n week weer ’n model-Christen.

Ek het ook van daardie boeke oor die Sumeriese geskrifte gelees, veral dié geskryf deur David Icke, en ek het dit baie interessant gevind. Die manier waarop Icke die dinge beskryf, verskil natuurlik heelwat van Jacques Olivier se his­terie.

Icke draai egter nie doekies om nie en skryf sommer dat voormalige wêreldleiers soos George Bush en Bill Clinton, die koninklikes van Engeland, en nog baie ander, pedofiele, sataniste en/of shape-shifter aliens is. Icke reken hulle is lede van die antieke wêreldorde, die Illuminati, en dat hulle reptiele is. Vandaar die shape-shifting teorie – die ouens beweeg tussen frekwensies en afhangende van die frekwensie sien jy hulle as reptiele of as mense.

Om Icke se boeke in enkele paragrawe op te som sal afbreuk doen aan sy werk. Ek het dit baie geniet en vind baie van dit wat hy skryf uiters prikkelend, en selfs hier en daar geloofwaardig. Maar ek het byvoorbeeld nog nooit self die sogenaamde Sumeriese geskrifte gelees nie (en as ’n mens Icke kan glo, sal ek ook nie, want die Amerikaanse soldate het glo in opdrag van George Bush alle artefakte uit daardie tyd vernietig – vandaar die oorlog teen Irak en die verdwyning van antieke artefakte uit die museums wat gebombardeer is). Ek ag my ook nie ’n profeet, siener of kenner van die ontstaan van die mens nie.

Ek ag myself wel ’n baie skeptiese en siniese mens wat sy tande geslyp het op die werke van Norman Mailer, veral dié waarin hy skryf oor spioenasie en teen-spioenasie; en dus glo ek nie sommer enigiets wat ek in boeke, tydskrifte en veral koerante lees nie.

Die telefoon onderbreek my mymeringe. Dis die landlyn. Ek antwoord nie.

Die oproep word deur die antwoordmasjien opgeneem.

“Uhhh, meneer Steynnn, dissss … Josef Staal hier … ek … uh … wou net hoor of jy al enige nuusss … vir my oor Maria het. Bel my asseblief so gou as moontlik. Dankie. Tot siensss.”

Ek vee die boodskap uit en bel Warren Jevon.

“Maria is alweer weg,” vertel ek hom, en skielik voel ek leeg. “Sy was gisteraand hier en nou is sy alweer weg.”

Jevon lag. “Is dit al?”

“Wat bedoel jy?”

“Wat van Duane?”

“Duane?”

“Mis jy hom nie ook nie?”

“Ja, hy is ook weg.”

“Nee, hy is nie. Hy is hier by my.”