Читать книгу Сайланма әсәрләр / Избранное - Сажида Сулейманова - Страница 53

Ярларына кайтты елга,

яшелләнде киң ялан.

Урсал тауда – күксел томан,

әллә шуңа моңланам.

Яшьнәп, яшеннәр көйдерсә,

яңгырда калып чылан.

Урсал тауда – кара урман,

керсәм чыгалмам сыман.

Көзләр килде –

     төсләр төрле,

алтын бизәк – ай гынам!

Урсал тауны сары сарган,

әллә шуңа кайгырам?

Үтә айлар, көтә Зәйләр,

суларында йөзалмыйм…

Урсал тауга карлар яуган,

барам инде, түзалмыйм…