Читать книгу Wesele - Stanisław Wyspiański - Страница 15

 KSIĄDZ

zwracam się do panny młody,

pijąc do pana młodego

 PANNA MŁODA

cóz takiego, cóz takiego,

 KSIĄDZ

może, hm, po pewnym czasie,

bo to człowiek jest człowiekiem,

ot przykładem tylu ludzi, —

bo to człowiek jest człowiekiem,

usiada się tylko z wiekiem

 PANNA MŁODA

niby jak to kwaśne mliko

 KSIĄDZ

wyście młodzi, wyście młodzi,

choć się dzisiaj wszystko godzi,

przyjdzie czas, co was ochłodzi

 PAN MŁODY

Dzięki, niech się ksiądz nie trudzi,

niech nie trudzi się dobrodziej,

wdał się Pan Bóg już w tę sprawę

i ten wszystko załagodzi;

byliśmy rano w kościele,

braliśmy ślub u ołtarza

 KSIĄDZ

no, ale to tak się zdarza;

ogromnie przypadków wiele

i przypomnieć pożytecznie

 PAN MŁODY

Podziękujże za obawę

 PANNA MŁODA

Zdarłabym jej łeb, jak krosna

 PAN MŁODY

a kocha, bo jest zazdrosna

 KSIĄDZ

ach, kolorowa bajecznie!