Читать книгу Wesele - Stanisław Wyspiański - Страница 7

 HANECZKA

ach cioteczko, ciotusieńko!

  RADCZYNI

co serdeńko?

 HANECZKA

tamci tańczą, my stoimy;

chcemy tańczyć także i my

  RADCZYNI

Może który z panów zechce

 ZOSIA

z nikim z panów tańczyć nie chce

  RADCZYNI

potańcujcie trochę same

 ZOSIA

mybyśmy chciały z drużbami,

z tymi, co pawiemi piórami

zamiatają pułap izby

  RADCZYNI

poszłybyście tam do ciżby

 HANECZKA

to tak miło, miło w ścisku

  RADCZYNI

Oni się tam gniotą, tłoczą

i ni ztąd, ni zowąd naraz

trzask, prask, biją się po pysku

to nie dla was

 ZOSIA

My wrócimy zaraz

  RADCZYNI

Cóżeś ty tak dziś wesoła

odgarnij se włosy z czoła.

 ZOSIA

Raz dokoła, raz dokoła

 HANECZKA

Ciotusieńka zła okropnie,

zła okrótnie, – a przelotnie, —

zaraz buzie pocałuję

  RADCZYNI

Hanka zawsze swego dopnie, —

niech się panna wytańcuje