Читать книгу Саклыйм җылы назларымны = Душа моя полна нежностью - Тарханова Флёра - Страница 79

Хәзер бармак исәбендә

Менә дигән чын ир-ат.

Шуларның берсен беләм мин –

Исеме аның Фоат!

Һичкайчан ялынып йөрмәс

Башкадан акыл сорап.

Ә бит күбесе аларның

Ни чүмәлә, ни зурат.

Фоат абыйга талантны

Ходай биргән, кыскасы.

Ул галим дә, ул әдип тә,

Җырчы һәм тел остасы.

Һәрчак күңелне тетрәтә

Чын ирләрчә тавышы –

Сүз моңыннан үтә хәтта

Туган ягы сагышы.

Кукмара да һич онытмый

Үзенең бөекләрен.

Бигрәк тә акыл остазы –

Фоаты кебекләрен.

Бүген аның туган көне –

Түгәрәкли датасын.

Бәхетле тигезлегеннән

Көн дә ләззәт татысын!

Эше барсын уңыш белән,

Дәрманы торсын килеп,

Куанычтан сихәт күрсен,

Балалардан – игелек!