Читать книгу Liewe Heksie se groot omnibus - Верна Велс - Страница 6
ОглавлениеLiewe Heksie en die bikini
Blommie en Heksie sit op Heksie se stoep. Hulle wonder wat hulle met die tien rand, wat elkeen by koning Rosekrans gekry het, gaan maak.
“Weet jy, Blommie, ek is seker die rykste heks wat ek ken,” sê Heksie. “Die hekse van die bome en die see is nie so ryk soos ek nie.”
“Nee, seker nie,” sê Blommie. “Maar ek wens ek het geweet wat ons met al ons geld gaan maak. Jy weet, ek is darem ook ryk, want ek het net soveel soos jy.”
“Ja, ons is al twee ryk en dis baie moeilik. Ons weet nie wat om met die geld te maak nie,” sug Heksie en wieg heen en weer in haar rystoel.
“Heksie, ek dink ek het ’n plan,” sê Blommie opgewonde. “Kom ons gaan hou vakansie met die geld. Kom ons gaan see toe!”
“Haai, oe, dit sal lekker wees,” lag Heksie. “Ja toe, Blommie, kom ons gaan see toe. Sommer al môre met die trein.”
“Goed, Heksie,” lag Blommie, “maar dan moet ek nou huis toe gaan om my klere te gaan inpak.”
“Ja, ek moet ook inpak,” sê Heksie. “Ek moet my ander hoed en jas inpak en my bikikini.”
“Dis nie ’n bikikini nie, Heksie, dis ’n bikini.”
“Nou ja, ek moet my bikini inpak,” sê Heksie en fladder haar ooglede.
“Swem jy dan met ’n bikini?” vra Blommie saggies.
“Ja, dis mos waarmee jy swem. Hoe is jy dan so dom?” vra Heksie en trek haar oë op skrefies toe sy na Blommie kyk.
“Ek weet ’n bikini is ’n soort swembroek, maar is dit nie ’n bietjie klein nie?” vra Blommie.
Heksie skud haar kop dat haar hoed amper afval. “O nee, nie myne nie. Ek het dit by my ouma Levinia present gekry. Dit was hare gewees. Dis ’n baie mooi bikini.”
“O,” sê Blommie en nou wonder hy éérs hoe Heksie se swemklere lyk. “Nou ja, Heksie, dan loop ek maar. Ek kry jou môreoggend op die stasie. Die trein wat see toe gaan, kom agtuur hier verby. Jy moenie laat wees nie.”
“Ek is nie die soort heks wat altyd laat is nie,” sê Heksie vies. “Agtuur spring ek op my besem en ek vlieg stasie toe.”
“Agtuur moet jy al daar wees, Heksie. Jy kan nie dan eers wegspring nie.”
“Nou goed, kwart voor agt spring ek op my besem en vlieg stasie toe,” sê Heksie.
Blommie sug maar net en stap huis toe om te gaan inpak.
Die volgende oggend is Heksie darem betyds op die stasie en die twee klim op die trein wat hulle see toe neem. By die see gaan bêre hulle hulle tasse by die losieshuis waar hulle tuisgaan en stap dadelik strand toe.
“Ons gaan eers so ’n bietjie op die sand rus voor ons ons swemklere aantrek, nè, Heksie?” sê Blommie.
“Ja, want ons is moeg van treinry,” sê Heksie en gaan sit net daar op die sand. Sy trek haar swart punthoed ver oor haar kop.
“Hoekom trek jy jou hoed so ver oor jou gesig, Heksie. Jy sal mos warm kry,” sê Blommie.
“Ek doen dit sodat my gesig nie te veel in die son is nie, Blommie. My ouma Levinia het altyd gesê meisiekinders se gesigte moenie so brand in die son nie.”
“O,” sê Blommie en doen sy bes om nie te lag nie.
Die strand is vol mense. Dis vir Heksie en Blommie lekker om na hulle te kyk. Eenkant op die strand is daar ’n verhoog gebou, soos dié waarop mense staan as hulle sing of versies opsê, en rondom die verhoog sit baie mense. Op die verhoog staan ’n man wat allerhande grappies maak en snaakse goed sê. Skielik roep hy hard: “Dames en here, ek het ’n baie belangrike afkondiging om te doen!”
“Wat beteken dit, hè, Blommie?” vra Heksie.
“Dit beteken maar net hy wil iets sê en ons moet luister, Heksie.”
Die man praat weer. “Ons gaan vandag ’n Mejuffrou Seesand kies!” Die mense skreeu en klap hande.
“Wat is Mejuffrou Seesand, hè, Blommie?” vra Heksie.
“Sjjt, Heksie, ons wil hoor wat die man sê,” sê Blommie.
“Uit al die mense hier op die strand gaan ons die meisie kies wat vir ons die oulikste lyk, en sy sal Mejuffrou Seesand wees. Die prys wat Mejuffrou Seesand sal ontvang, is tien rand.”
“Haai, hoor jy daar, Blommie,” sê Heksie. “Sê nou ek kan die tien rand wen, dan kan ons nog ’n paar dae hier by die see kuier.”
“Al die meisies wat aan die wedstryd wil deelneem, moet hier na die verhoog toe kom,” praat die man verder. “Julle het ’n halfuur tyd om reg te maak.”
“Ek gaan gou my bikini aantrek en dan gaan ek ook,” sê Heksie.
Blommie is heeltemal verskrik. “H … Heksie, jy gaan tog nie deelneem aan die kompetisie nie?”
“Wat’s dít?” vra Heksie.
“Ag man, die kompetisie om Mejuffrou Seesand te wees. As ’n klomp mense bymekaarkom en hulle soek die mooiste een uit, dan is dit ’n kompetisie,” vertel Blommie vir Heksie.
“O,” sê Heksie. “Ja, ek gaan ook sê hulle moet my kies vir Mejuffrou Seesand. Ek gaan net eers gou my bikini aantrek. Jy moet hier vir my wag, hoor, Blommie.” En Heksie spring op en stap na die kleedkamers om haar swemklere te gaan aantrek.
Die man op die verhoog sê hulle moet gou maak, want die kompetisie gaan begin. Blommie wens Heksie is laat, want hy weet sy sal hartseer wees as sy nie wen nie.
Net toe die man by die verhoog wil praat, hoor Blommie iemand roep: “Joehoe, Blommie!”
Blommie hoor dis Heksie en kyk rond. Naderhand sien hy haar. Sy kom oor die sand aangestap. Of liewer, hy dink dis Heksie! Hy kyk mooi … Ja, sowaar, dit is Heksie, maar Blommie herken haar skaars.
Sy het die snaaksste swemklere aan wat hy nog ooit gesien het. Dis ’n lang swempak wat tot by haar knieë kom en dit het lang moue en sulke wit en swart strepe. Op haar kop het Heksie ’n groot swart swempet wat soos ’n ballon op haar kop sit.
Blommie is lus om sommer daar op die sand te rol van die lag, maar Heksie roep weer: “Joehoe, Blommie, hier’s ek! Hoe lyk my ouma se bikini vir jou, hè?”
Toe sy die tweede keer roep, kyk al die mense by die verhoog om. Eers is hulle doodstil, maar dan begin hulle skater van die lag. Tot die man op die verhoog kan sy lag nie hou nie.
Heksie sien almal kyk vir haar en gaan doodstil staan. Blommie sien hoe skaam kry sy. Sy steek haar vinger in haar mond en trek die groot swempet oor haar oë. Toe lag die mense éérs.
Arme Heksie weet nie wat om te doen nie en Blommie sien sy gaan begin huil. Hy staan op, maar skielik roep ’n vrou naby hom: “Help! Dief! ’n Dief het my horlosie gesteel! Daar gaan hy!”
Blommie sien die dief met die horlosie in sy hand. Hy sien ook die dief gaan naby Heksie verbyhardloop. Blommie se beentjies is te kort om vinnig te hardloop. Hy kan nie die dief vang nie, maar hy skreeu hard: “Heksie, die dief hardloop daar na jou toe! Keer hom!”
Heksie staan nog steeds met haar swempet oor haar oë en haar vinger in haar mond. Maar skielik steek sy haar lang, maer been uit en daar pootjie sy die dief! Hy val dat hy sommerso skuif in die sand.
“Sy het hom gekeer! Sy het hom gekeer!” skreeu die mense.
“Ag, dankie tog!” sê die vrou. “Nou kan ek my horlosie terugkry.”
’n Polisieman is gou daar om te keer dat die dief weghardloop en hy gee vir die vrou haar horlosie.
“Baie dankie, Juffrou. As jy nie gekeer het nie, sou die dief met my horlosie weggekom het,” sê die vrou.
“Haai, hoor jy, Blommie, sy sê vir my Juffrou,” sê Heksie en lag te lekker.
“Wat is jou naam?” vra die vrou.
“My naam is mejuffrou Levinia Liewe Heksie. Dis mos reg, hè, Blommie?” fluister Heksie.
“E … ja, min of meer,” sê Blommie.
“Ek dink ons moet vir mejuffrou Levinia Liewe Heksie Mejuffrou Seesand maak,” sê die vrou.
“Ja! Ja!” skreeu die mense by die verhoog.
“Ja, kom hier na die verhoog toe, Juffrou,” sê die man.
“Kom saam, Blommie,” sê Heksie en gryp Blommie se hand en trek hom saam.
Heksie en Blommie klim op die verhoog en almal klap hande.
Die man maak hulle stil en sê: “Ons maak jou Mejuffrou Seesand, en jy wen die prys van tien rand!” Toe klap die mense éérs.
“Dink jy ek moet vir hulle ’n stukkie sing, Blommie?” vra Heksie saggies.
“E … nee, Heksie,” sê Blommie vinnig. “Miskien ’n ander dag.” Hy is bang die mense lag dalk weer.
Die man gee vir Heksie die tien rand en sy buig vir die mense, wat nog steeds hande klap. Toe alles verby is, swem Heksie en Blommie vir ’n rukkie en toe gaan hulle na hulle blyplek.
Daardie aand na ete sê Heksie: “Blommie, weet jy, daar is net een ding wat my pla. Hoekom dink jy het die mense so vir my gelag toe ek met my bikini uitgekom het?”
“Ag, Heksie, dis … e … seker omdat jy vir hulle so oulik was,” sê Blommie.
“Haai, ja, weet jy, ek het self gedink ek lyk oulik,” sê Heksie.
