Читать книгу Асылташ = Драгоценный камень - Юнысова Асия, Асия Юнысова - Страница 27

Биеклекләр, таулар ымсындыра,

Тауга менсәң, офык киңәя.

Җәйрәп яткан киңлекләрне күреп,

Туя белмәс нәфес кинәнә.

«Мин биектә, – дисең, – дөнья аста. –

Булдым, – дисең, – хәзер ил күрке.

Таулар биек. Анда меңнәр түгел,

Менүчеләр булыр бер-ике.

Памир түгел, Урал тавы түгел,

Альпинист та түгел менүче.

Шөһрәт тавын, Байлык үрен кичәр

Гомер үткеленнән үтүче.

Таулар хәтәр, ялгыз менәм димә.

Менгән саен кими кислород.

Үткелләрне имин кичәр өчен,

Теземеңдә кирәк дусларың.

Хыялда бар – гомер пигын яулау;

Ачылыр күк шунда хозурлык.

Иң биектә, юкса, колач җәйгән

Чиксез бушлык, тиңсез ялгызлык.

Юк, кирәкми! Тауга чакырмагыз.

Ул бүтәннәр тауга соклансын.

Тауменәрнең ялгыз бәхетеннән

Язмыш мине берүк сакласын!