Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 10

By wie sal ek gaan huil?

Here, moenie vir my kwaad wees nie …

maar hier huil ek al weer. Ek is jammer.

Hoe kan ek tog my trane vir U wegsteek?

By wie sal ek gaan huil?

Wie anders sal ek met my leed vertrou?

Here, U moet tog goed kyk hoe lyk ek,

hoe uitgeteer ek is.

En ek is moeg, Here, so bitter moeg.

En baie bang.

U moet weet hoe bekommernis my uitmergel –

ek is net vel en been. Sien U dit?

Hoor U my ooit?

Of slaan my gesoebat teen die dak vas

en wag ek tevergeefs?

Ek kan tog nie nou al doodgaan nie, Here!

U moet my asseblief nie los nie –

ek wil nog oor U praat, van U vertel

en vir almal sê: “God is goed.”

Terwyl ek nog asem het, wil ek uitroep:

“Sy Naam is groot!”

Maar nou vertel my dikgehuilde oë

’n ander storie en almal hoor hoe ek

na my asem hyg. Ek is al moeg gesug,

gedaan gekla. Skaam, want almal ken

reeds my verhaal. Ek slaap nie meer nie.

’n Mens kry nie rus as jou kussing nat is nie.

U hoor my snikke.

U sien my trane.

Daarom sê ek nou: “Gee pad, julle!”

Ek skreeu: “Weg is julle! Kwaadpraters!”

U laat hulle druipstert omdraai.

Niemand mors met u kinders nie.