Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 16

Ek sal sonder ophou praat

Ek het heelwat om te vertel, Here –

láng stories oor U

wat my gered het – lank gelede, én heel onlangs.

Nou is dit weer sulke tyd …

Asseblief, Here, daar is mense

wat dit nie goed met my bedoel nie.

Hulle haat my met ’n passie

en U is ál wat my kan help:

Red my uit hul kloue!

Ek belowe ek sal weer hiervan vertel;

ek sal sonder ophou praat

en ek sal jubel oor U, my Verlosser.

Die boosdoeners val in die gat wat hulle gegrawe het,

hulle skiet hulleself in die voet.

Dat ’n mens nou só die argitek van jou eie ondergang kan wees …

Maar U het weinig simpatie met hulle;

hulle het immers gekies om U nie te ken nie.

Hulle het die gesig weggedraai toe U verskyn,

hulle uit die voete gemaak toe U naby kom.

Nou moet hulle maar sien kom klaar.

U aandag is op die hulpeloses toegespits.

U onthou dié wat weet dat hulle

nie sonder U kán klaarkom nie.

Ons wat niks het om aan U te bied nie,

wat keer op keer met leë hande voor U kom staan,

óns hoop is op U, wat ons nooit sal vergeet nie.

Ons vertrou U met ons magteloosheid

en moedeloosheid; U sál ’n plan maak.

Daardie spul weet niks, Here;

hulle is ook maar mense, dom en sonder insig.

Maar, dankie tog, ék weet,

ek weet genoeg,

en ek sal dit oor en oor sê.