Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 14

Hoor my hart

Here, vandag borrel die vreugde sommer in my op!

Dikwels is my blydskap mos … stiller, besadiger –

ek is tog nie meer ’n kind nie

en uitbundigheid by ’n grootmens

laat niksvermoedendes skeef opkyk.

Maar vandag is dinge anders;

ek is immers die getuie van ’n Godswonder.

Daarom: “Kyk maar as julle wil!

Hóór my as ek sê God se goedheid

het nie grense nie. Sien tog my vrolikheid

voor die Here – ja, ek is sommer lus om te sing!”

Here, dankie dat ek hierdie dag kon beleef.

Dat ek kan leef, is ’n onmeetlike voorreg.

En dat ek die soetheid van oorwinning

steeds agter in my keel kan proe,

maak hierdie lewe ’n loutere genot.

Dankie vir u ingrype.

Dankie dat ek dié dag gegun is, dat ek kon sien hoe U

met kwaaddoeners klaarspeel. Tog verstommend

hoe hulle die aftog blaas wanneer U aankom!

Oor hul voete val soos hulle haastig padgee,

so ver moontlik van U af weg.

Want U het op u troon gaan sit

en hulle net één kyk gegee –

en toe is dit verby.

Hul hele ou wêreldjie het ineengestort.

Hul naam is tot niet, uitgewis, asof dit nooit bestaan het nie.

Wie sal ooit weer oor hulle praat – behalwe om te vertel van dié keer

toe die Here hulle weggevee het? Dit is klaar met hulle, ja.

Maar met mý het U weer begin.

Luister na my loflied hieroor, mense!

Hoor my hart, Here,

ontvang my oorvloedige dankbaarheid.