Читать книгу Die ewigheid in my hart - Barend Vos - Страница 15

“Kom na My toe!”

Here, U het reeds oor en oor gewys

dat U die Heerser oor die wêreld is.

Deur eeue heen sien die mensdom dit.

“Die God van nasies,” noem hulle U;

“die Een wat oor die volke oordeel.”

Maar ek beleef u heerskappy ook in my eie klein wêreldjie,

wanneer U wat groot is na my toe afbuk.

As U vir my sê: “Toemaar, toemaar …”

Dan verwonder ek my: Is dit hoe die grote God klink?

Is dit hoe Hy fluister?

U wat die mensdom bulderend kan oordeel,

Here, U wat oordonderend kan regeer –

Ú kies om sag te wees.

Is dit omdat U weet hoe hard hierdie wêreld is,

en van u kinders se weerloosheid teen kragdadigheid?

Of is dit maar soos U is –

die Almagtige wat in die aandwind met sy kinders wandel,

die Alwetende wat in die stilte fluister?

Dié een wie se krag juis in ons swakheid vervul word?

Dan het dit vir my sin, Here, dat U ook Toevlugsoord heet.

Dat brose mense in u teenwoordigheid tuiskom

en ontredderdes van altyd af by U skuil.

U wat ons op die naam ken,

en ons só roep,

U laat U ook deur óns ken,

sodat ons U op die Naam kan roep:

“Here, help!”

Sodat ons weer en weer kan hoor

hoe U antwoord: “Hier is Ek!”

En nóg ’n slag kan sien hoe u arms wyd oopgaan

terwyl U herhaaldelik sê:

“Kom na My toe!”