Читать книгу die na-dood - Breyten Breytenbach - Страница 7

“denn leider wissen wir nur das, was uns scheiden”

– Schiller, in ’n brief aan Goethe

met grootdenkerigheid

gee ek die sinnelose ’n slegte reputasie

(og, die waarhede tog weggeskryf in die woorde)

hoedanigheid van digter te wil wees

(behalwe die danigheid dan met woordself)

is om te laat deurskemer

dat daar dit is wat nie gesê kan word

en buite en agter die kadansdansery

val soos verkluimde trekganse in die sneeu

kyk hoe braaf is digter dan

om voort te ploeter in geleende vere

as versinnebeelding van soeke na die hoedoenige

van daardie dit wat nie bestaan nie

soos die vlerkslae van sterwende voëls

ekdigter: die voëlverskrikker

wat iewers tussen die woorde

woer-woer om te kan vlieg