Читать книгу Woud van nege en negentig vlerke - Carina Stander - Страница 12

vroegwinter het sy op die see

van swanger sienkrag gevaar

die noorkapper se neus

was ’n koel spuitgat

waar sy rol en plons en spring

om ’n kalf in Augustus

in die lewe te bring

vasgespoel op die strand

was die reuserugstring

van ’n walviskoei

die vrou was bang om geboorte te skenk

op die aarde: ’n brose hemelliggaam

laatwinter het ’n Heilige Visser

die branders om haar laat bedaar

dáágliks, het Hy aan die vrou gefluister,

word die mens herdoop

in vrugwater en Hoop

om as onsterflike te loop

op ’n deursigtige planeet

dit mag jy van ewigheid tot amen

nooit vergeet