Читать книгу Woud van nege en negentig vlerke - Carina Stander - Страница 4

om op die rug van ’n donkie in die see te swem

deur ’n land bo die wolke

oor landskappe van droom

’n pen soos ’n staf in die hand

om bloots op ’n esel oor ’n golf te galop

warrel in die hare

Stormmeeu op die skouer

se vlerk gesprei teen die strale

om saam met ’n hings deur seë te ry

voorkop rug voetbrug gesout

teen die brand van blindwit branders

om borsdiep in ’n woord te toer

die walvis ’n inkvlek op blou papier

wanneer die Windmaker se asem

die water stadig roer

om veerlig te dryf

verse te skryf

die son ’n engelkop

vanaf ’n eselrug aanskou

om die heelal en hemel só dop te hou:

laat my reise voortaan eenvoudig wees