Читать книгу Woud van nege en negentig vlerke - Carina Stander - Страница 9

Iguazú, Argentinië

by die plek waar wolke gebore is

het die droom by my oë ingeloop:

die duiwel se keelgat was ’n kolk

die smaak van groen hel op sy tong

wanneer broeibome oorstroom

en swerms flappend verdrink

’n ritseling in die bamboesbos:

die Skutsengel was terug

was hier in lewende lywe

met blinkgeel bye op die arms

’n reënboog soos ’n hemelslang

het al om Sy nek en skouers gehang

hoe helder die woede van driehonderd watervalle

hoe woedend die Stem wat die vloedhek óópsing

sodat brandende serafs ’n skare

na vaste aarde kan bring

halfdooies uit die poel van die draak

elke lomperik wat weet

die sagte stok in die stroom was ’n slang

(’n drenkeling wou haar keel

met haar eie tong afsny

maar ook sy is bevry

uit die vrot long van die graf)

in die sproeireën van Sy glimlag

wou ek ’n blou vraag waag:

het Jy lief

het ’n wolk water

’n vlinder met verweerde vlerk

het op my ringvinger gerus

toe die ganse afgrond galm:

Ek is die groot Ek Is