Читать книгу Ena Murray Oordenkings - Ena Murray - Страница 68

O rooibruin aarde van God,

ek het jou lief … so lief …

Jy berg die geheim van dood en lewe

in volmaakte siklus … wonderbaar.

In jou sterf die sade van rypgeworde vrug,

sterf blare wat eers groen van lewe was.

In jou sterf ook ék – eendag.

Dood en lewe, onafskeidbaar van mekaar:

in jou boesem word harde neut gekraak,

gebreek, gedwing tot nuwe groei;

die dooie blaar vermuf, verpoeier, vergaan

om in ’n nuwe seisoen weer uit te bloei.

In jou buik sus jy my vergane liggaam

tot daardie laaste dag wanneer barensnood jou sal dwing

om my terug te gee aan die ewige lewe.

Jy is my begin, my einde, vir altyd my moeder.

O rooibruin aarde van God,

ek het jou lief … vir altyd lief …