Читать книгу Ena Murray Oordenkings - Ena Murray - Страница 81
13 Maart
Оглавление… Julle het dit verniet ontvang, gee dit ook verniet. – Matteus 10:8
Ons woeker so graag met goed wat vir onsself niks gekos het nie. Ons dryf so dikwels in klinkende munt met God se eiendom handel.
“Deesdae is niks meer verniet nie.” Dit het al ’n bekende gesegde geword. Dis tragies, want as ons regtig eerlik daarop ingaan, moet ons erken die meeste wat ons het, het ons verniet gekry.
Dis hartseerwekkend om te sien hoe min ons deesdae vir mekaar omgee, hoe mense op mekaar trap en mekaar vertrap, hoe daar niks van mý kant kom sonder dat klinkende munt uitgehaal moet word nie. Elke ding wat ek het, elke ding wat ek doen, het ’n prys.
Daardie liefdesdaadjies, daardie vrygewige en hulpverlenende hande het al hoe minder geword. “Ek sal dit doen, maar jy sal moet betaal!” is ook al bekende woorde.
Ek het al baie gewonder of ons nie self die skuld dra dat die opkomende geslag so sterk materialisties ingestel is nie. ’n Mens kry niks meer uit hulle sonder betaling nie. Eendag gaan hulle sulke grootmense ook wees. Sannie sal die huis uitstof, maar wat betaal Ma? Jannie sal in die tuin help, maar wat betaal Pa? Maar, Sannie en Jannie, wie betaal vir Pa vir die kos op die tafel, vir die fiets wat hy reggemaak het? Wie betaal vir Ma vir die kaste se regpak, die handdoek van die vloer af optel en die baie nagte wat sy by jou gesit het toe jy siek of bang was?
En jy, Pa, Ma, wat nooit tyd het vir Gods werk nie, want dit bring jou nie geld in die sak nie, jy wat nie tyd het vir jou medemens se nood nie omdat dit nie lonend is nie … al daardie genadegawes waarmee jy so woeker om geld te maak … by watter winkel het jy dit gekoop?
Here, maak my oë oop dat ek kan sien. Amen.