Читать книгу Ena Murray Oordenkings - Ena Murray - Страница 70

Laat dit vir julle ’n saak van eer wees om rustig te lewe … – 1 Tessalonisense 4:11

Dis iets wat blykbaar uit die mode geraak het: om rustig te lewe.

As jy om jou kyk, na jou eie lewe kyk, dié van jou eie gesin en familie, jou vriende, dan kan jy dit kwalik as “rustig” beskryf, nie waar nie?

En tog is dit iets wat elkeen begeer. Dis so ironies dat ons so gejaag lewe juis om rustigheid te probeer bekom. Ons jaag ons nóú dood sodat ons ééndag stiller kan lewe. Ons bevind ons nóú in ’n malle gejaag om genoeg te bekom om ééndag rustig te kan gaan aftree.

“Stres” is ’n woord wat onlangs in die woordeboek aangeteken is. Aan my as kind was dit totaal onbekend. Vandag is dit ’n woord wat selfs jong kinders nie net ken nie, maar ook aan eie lyf ervaar. Die tempo word al hoe gejaagder. Ook vir ons kinders. Daar is so baie dinge waaraan hulle eenvoudig móét deelneem. Ons as ouers jaag ons gedaan om al hierdie dinge vir hulle moontlik te maak, om hulle alles te gee wat vandag gebied word.

Maar in een ding bly ons so ontsaglik in gebreke – die één ding wat net so noodsaaklik, indien nie noodsaakliker nie, vir ons kinders is as al die ander dinge wat die lewe hulle vandag bied: Ons leer hulle nie hoe om rustig te lewe nie, miskien omdat ons self vergeet of verleer het hoe om dit te doen.

Sorg jy nog vir rustige oomblikke vir jou man ná die dagtaak? Vir jou gesin saam? Nie? Hoekom dan so verbaas as jou “gesonde” man skielik op ’n dag ’n hartaanval kry, of een van jou kinders aan stres, die gevreesde siekte van ons tyd, ly?

Here, help my as vrou en moeder om dit ’n saak van eer te maak om te midde van al hierdie gejaagdheid rustigheid te skep. Amen.