Читать книгу Ena Murray Oordenkings - Ena Murray - Страница 69

… Wie is ek, Here my God, en wie is my nageslag dat U my só ver gebring het? Selfs dít was vir U nog nie genoeg nie, Here: U het ook nog vir die nageslag van u dienaar tot in die verre toekoms beloftes gemaak. Wat ’n toesegging aan ’n mens, Here my God! – 2 Samuel 7:18, 19

Elke keer wanneer ek hierdie woorde lees, wek dit twee reaksies by my op.

Ten eerste, daardie vraag wat so diep indring – tot op die been: Wie is ék, Here my God, dat U my só ver gebring het? Voor hierdie vraag moet ek met skuld en skaamte op my knieë neersak, in die volle besef dat ek sy genade deur al hierdie jare nie waardig was nie. Want wie is ek? ’n Mens ken jouself beter as wat ander mense jou ken. Vir ander mense kan jy nog sekere dinge verdoesel. Maar teenoor jouself kan jy daardie “wie” en daardie “is” nie wegpraat nie. En wanneer ek dan voor God staan en sien wié ek is, wát ek is, kan ek net bely dat dit my tot verstomming bring dat Hy ten spyte daarvan vir my só ver gebring het.

En dan volg die onuitspreeklike dankbaarheid, ’n grenslose dankbaarheid wat my weer eens op my knieë dwing. Want nie net vir mý nie, maar ook my dierbares sluit Hy in in sy onuitputlike genade. Dan moet ek ook uitroep: Wat ’n toesegging aan ’n mens, Here my God! Dat U aan ’n sondige, swakke mens sóveel genade kan betoon, só goed vir hom kan wees! Dat U, ten spyte van wat ek is, ten spyte van wat my kinders is, steeds wil vergewe, steeds genade wil betoon, steeds net die goeie vir ons wil.

Here, ek is op my knieë voor U. Hoe min verdien ek hierdie Goddelike genade wat my deur die jare gedra het tot op hierdie dag. En dat U vir my en my nageslag ook tot in die verre toekoms wil seën! My dankie is net ’n stameling, maar neem dit asseblief aan. Om Jesus ontwil. Amen.