Читать книгу Күңелем нигъмәтләре = Души моей богатства - Гарифуллин Дамир - Страница 71

Сарман ягы – илаһи як,

Оҗмах почмагы монда.

Монда һәрни сугарылган

Коръәндәге көй-моңда.

Көй-моң – безнең тормышыбыз,

Шатлык та күп, сагыш та.

Сөенешеп яшик бергә,

Рәхмәт әйтеп язмышка.

Таллы тугайлар иленә

Чакыра Минзәләсе.

Алдадыр аны сагынып

Үзәкне өзгәлисе…

Зәңгәр таулар җырын тыңлап,

Җанда арта дәрт-дәрман.

Яктыга тарта кайда да

Җыр-моңга тулы Сарман.

Бу могҗиза килә булыр

Җир һәм су хикмәтеннән.

Нидер бар сарманлыларда

Сандугач өммәтеннән.

Түзеп булмас, кабат-кабат

Килмичә тагы монда.

Чынлап илаһи яклар бу –

Оҗмах почмагы монда.