Читать книгу Diagnostyka prenatalna w praktyce - Группа авторов - Страница 13

Objawami klinicznymi wskazującymi na nieprawidłowy rozwój wczesnej ciąży są najczęściej ból w miednicy mniejszej oraz krwawienie. Diagnostyka różnicowa w takich przypadkach powinna przebiegać przede wszystkim w następujących kierunkach: dalszy prawidłowy przebieg ciąży, ciąża wewnątrzmaciczna o nieprawidłowym rozwoju oraz ciąża pozamaciczna. Badaniami, które mają pomóc w prawidłowej diagnostyce różnicowej, są: pomiary stężenia β-hCG w surowicy ciężarnej oraz ultrasonografia. Najczęstszym pytaniem, które zadaje w takiej sytuacji ciężarna, jest to, czy ciąża ma szanse na prawidłowy rozwój. W takiej sytuacji pierwszym krokiem jest określenie, czy mamy do czynienia z ciążą wewnątrzmaciczną o wątpliwej zdolności utrzymania się przy życiu (uncertain viability), czy z ciążą o nieznanym umiejscowieniu (unknown location). W pierwszym przypadku należy podjąć decyzję, czy i kiedy opróżnić jamę macicy. W drugim przypadku najważniejsza jest odpowiedź na pytanie, kiedy i jak rozpocząć leczenie ewentualnej ciąży pozamacicznej.

Najnowsze opracowania z 2013 roku przynoszą diagnostyczne kryteria rozpoznania ciąży o wątpliwej zdolności utrzymania się przy życiu:

■ CRL ≥ 7 mm oraz brak czynności serca.

■ Średni wymiar pęcherzyka ciążowego ≥ 25 mm i brak zarodka.

■ Brak zarodka z widoczną czynnością serca ≥ 2 tygodni po badaniu USG, które pokazywało pęcherzyk ciążowy bez obecności pęcherzyka żółtkowego.

■ Brak zarodka z widoczną czynnością serca ≥ 11 dni po badaniu USG, które pokazywało pęcherzyk ciążowy z obecnym pęcherzykiem żółtkowym.

Ci sami autorzy proponują listę kolejnych ośmiu cech, które określają jako podejrzane, ale nie diagnostyczne:

■ CRL < 7 mm oraz brak czynności serca.

■ Średni wymiar pęcherzyka ciążowego 16–24 mm i brak zarodka.

■ Brak zarodka z widoczną czynnością serca 7–13 dni po badaniu USG, które pokazywało pęcherzyk ciążowy bez obecności pęcherzyka żółtkowego.

■ Brak zarodka z widoczną czynnością serca 7–10 dni po badaniu USG, które pokazywało pęcherzyk ciążowy z obecnym pęcherzykiem żółtkowym.

■ Brak zarodka ≥ 6 tygodni po ostatniej miesiączce.

■ Pusta owodnia (owodnia przylegająca do powiększonego pęcherzyka żółtkowego bez uwidocznionego zarodka).

■ Powiększony pęcherzyk żółtkowy (> 7 mm).

■ Mały pęcherzyk ciążowy w porównaniu z CRL (< 5 mm różnicy między średnim wymiarem GS a CRL) [15].

1.9.1. Ciąża o nieznanym umiejscowieniu

Termin „ciąża o nieznanym umiejscowieniu” (PUL – pregnancy of unknown location) jest używany w przypadkach, w których nie można uwidocznić ciąży w przezpochwowym badaniu ultrasonograficznym u pacjentek z dodatnim testem ciążowym. Według różnych doniesień, częstość występowania ciąży o nieznanym umiejscowieniu waha się od 8 do 32% [1, 2, 4–6].

Istnieją cztery możliwości ewolucji ciąży o nieznanym umiejscowieniu:

■ samoistne zaniknięcie (44–69% przypadków),

■ prawidłowa ciąża wewnątrzmaciczna,

■ ciąża pozamaciczna (8,1–42% przypadków),

■ przetrwała ciąża o nieznanym umiejscowieniu (do 2% przypadków).

W tej ostatniej grupie ciąża nie może być umiejscowiona pomimo niespadających stężeń gonadotropiny kosmówkowej w surowicy i braku objawów ciążowej choroby trofoblastycznej (ryc. 1.13.) [15, 19, 20].

Rycina 1.13.

Algorytm postępowania w ciąży o nieznanym umiejscowieniu. (Przetłumaczono z [21]).