Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 10

Бу җиһанда нинди фал ул – Кигәвен?

Хозур күрсәк бакча йә кыр гөлләрен,

Акыл һәм хис тудырган дөнья ямен, —

– Мин дә бар! – дип, борнын суза Кигәвен.

Матурлыкның колы без, мәңге гашыйк;

Хисләребез сугара, җаннан ташып, —

Ашлыйбыз еллар буе рух гөлләрен… —

Шунда бер тәнкыйтьче мәллә Кигәвен?!

Мәхрүмме ул моңнан,

шуңа көнчеме?

Йә көчсезлеген сизеп, еш тешлиме?!

Таһир-Зөһрә багында сакчы ләгыйнь —

Кара батырмы бер – әрсез Кигәвен?!

Җәйге дөнья вәгъдә итә җимешне,

Иҗат көзе булыр камил, килешле.

Тик… туйдырды шул ят кавем —

фиргавен! —

Һәр бәхетнең сагында ник Кигәвен?!

Гомерләрнең шул матур бакча ямен,

Күңелләрнең кабатланмас гөлләрен

Күрү – сәнгать безгә: җыр да шул юлда.

Гаҗәп, мин дә шунда, дисең, Кигәвен!