Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 8

Йә, ничек? Тагын бер калкынып сүнүме?!

Шулмы бу? Актык талпыну – үземе?

Халкым, инде җиңүгә бит бу адым! —

Юкса ятлар язган хөкем – үлемме?

Ә нинди көч юлны бүген киртәли?

Шатлансак, кисәтә җанны: иртә, ди;

Нинди фәлсәфә кулланыр сәясәт,

Гаеп ителсә милләткә мәхәббәт?!

Ярсып ага тыелган ташкын-сулар,

Инде даулый үз юлын милли җырлар;

Вакытын көткән халкымда күпме көч! —

Үлмәгәнбез, әле байтак дәрман бар.

Әмма ник вак-төяк бәхәс, ызгыш соң?

Ачылсын җанда икенче сулышың!

Моңарчы «гөнаһ» саналган изге уй —

Халкыңны сөюдән тусын һәр эшең!

Ничек? Кемдер иртә диме? Соң диме?

Тәмам сүнәргә, күнәргә өндиме?!

Тыңлама, каумем, маңкортны, хаинне,

Яндыр, факел ит соңгы кат җаныңны!

…Үзең хәл ит, халкым, үз язмышыңны!