Читать книгу Гөлтуран / Гультуран (на татарском языке) - Рәдиф Гаташ - Страница 6

Гөнаһлы теләк-уемны

Син бүген, дөнья, кичер.

Мин, бәлки, беркөн сорармын:

– Әй, сакый[2], шәраб китер!

Китер чын әрем ачысын,

Тормыш җамында китер.

Китер мәхәббәт агуын —

Минем җаныма күчер.

Әй, сакый, китер дан сүзен,

Мәдхия утын китер.

Китер әбелхәят суын —

Бер генә йотым китер.

Китер, әй, теләкләремнең

Соңгысын, чиген китер:

Ахырдан һушны китәрер

Бер садә шигырь китер!

Әй, сакый! Барсын кире ал.

(Кешеңне, дөнья, кичер!)

Яшәртсә яшәртер икән

Бу шигырь… Тагын китер!..