Читать книгу 2020 нче ел. Шигырь. Том 4. Стихи - Рузил Фазлыев - Страница 8

Бураннары әллә адаштырды…

Салкын җилле салкын кышларда.

Авыр сынау кебек никтер hаман,

Кышны чыгу, ягъни кышларга…

Ап ак карга дөнья капланган,

Кар астында җәйге матурлык.

Җылыларны салкын алыштырды,

Өйдән чыкмый гына ятырлык.

Өйрәнәсе иде суыкларга…

Аңлыйсыда иде серләрен.

Җуела шул инде… язын эрер,

Кар астында калган эзләрем.

Бураннары кышның куркытмыйлар,

Бураннарга инде өйрәнгән.

Күңелләрнең инде кылларыда,

Гомер кышларына көйләнгән.

Суыкларда туңа башлаганда,

Җылы сорый башлый күңелләр.

Кайсы якта җылы чыганагы,

Кояшта бит кышын сүрелгән.

Кышның көрте, бәсле агачлары,

Бирә ала мени җылылык…

Язлар килүләрен көтү кала,

Җылы белән кабат тулырлык.