Читать книгу Versamelde werk: Sheila Cussons - Sheila Cussons - Страница 44
Die vreemde moeg
ОглавлениеMoeg, en magtig ongeduldig vol
ongeduld wat lééf. Wat ek hier nog kan weet –
en daar is veel – voel ook te smal al.
Hut
van my wese, wat op ’n wye verlatenheid
reeds meer as veertig jaar getrou
sy klein skoorsteen laat rook
het, my goed én goed beskut
het, min of meer, teen so veel were –
die hittes as die kimme gekook
het, die valwinde se blindende venyn
van sand, die vlym wat nag is en winter –
nederige jort
van die steppe:
jy’t te klein
te donker
en te benoud geword.