Читать книгу Versamelde werk: Sheila Cussons - Sheila Cussons - Страница 49

My lewe lank wou ek hom ken

soos sy, wat lui beweeg het

en nooit by hom verleë

was – nié net aan my tafel ete gee,

maar aan sy voete aandagtig sit

soos sy – maar nee.

Ek had te weinig ‘nood’ miskien:

ek ook kon gee, (vergeef my trots).

Hy was U wakker Water self . . . en God,

ek toe te min . . . te min benarde rots!